ดาวพลูโต

     
           ดาวพลูโตเป็นดาวเคราห์ที่อยู่ไกลที่สุดในระบบสุริยจักรวาล มีขนาดเล็กมาก และวงโคจรก็ต่างไปจากดาวดวงอื่นๆ จนเมื่อปี พ.ศ.2542(ค.ศ.1999) มีนักวิทยาศาสตร์บางกลุ่มเสนอให้ดาวพลูโต เป็นแค่เพียงดาวเคราะห์น้อย เท่านั้น
           ดาวพลูโตเป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ไกลที่สุดเป็นลำดับ 9  ส่องกล้องค้นพบโดย ไคลด์  ทอมบอห์ (Clyde Tombough) เมื่อวันที่ 23 มรกราคม พ.ศ.2473(ค.ศ.1930) เป็นดาวเราะห์ที่มีขนาดเล็กที่สุด ในระบบสุริยะ ความรู้ในเรื่องต่างๆของดาวดวงนี้ยังมีความชัดเจนไม่มากนัก เพราะเป็นดาวที่อยู่ห่างจากโลกถึง 38.46 หน่วยดาราศาสตร์ หรือประมาณ 7,400,000,000 กิโลเมตร ซึ่งหากจะส่งยานอวกาศขึ้นไปสำรวจดาวพลูโต จะต้องเดินทางอย่าน้อย 10-15 ปีเลยทีเดียว

 
        

ขนาดของดาวพลูโต
      มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2390 กิโลเมตร 

บริวาลของดาวพลูโต

ดาวพลูโตกับดวงจันทร์ทั้งสาม

คารอน
นิกซ์
ไฮดรา
s/2011 P1
s/2012 P1  
 









สีของดาวพลูโต
    สีแดง/ส้มแดง

ระยะทางจากดวงอาทิตย์ถึงดาวพลูโต
    5,906,376,200 กิโลเมตร


ระยะทางจากโลกถึงดาวพลูโต 
 5756376200 กิโลเมตร

ชั้นบรรยากาศ
จะประกอบด้วย ไนโตรเจน และ มีเทน  

มวล
1.25×10²²กก.
(0.0021×โลก)

การเปลี่ยนสถานะเป็นดาวเคราะห์แคระ

การโหวตสถานภาพของพลูโตในที่ประชุมสหพันธ์ดาราศาสตร์สากล

เมื่อวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2549 ที่ประชุมสหพันธ์ดาราศาสตร์สากล ที่กรุงปราก สาธารณรัฐเช็ก ซึ่งประกอบด้วยนักดาราศาสตร์กว่า 2,500 คนจาก 75 ประเทศทั่วโลก ได้มีมติกำหนดนิยามใหม่ของดาวเคราะห์คือวัตถุทรงกลมที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ และอยู่ห่างจากดาวรอบข้างในวงโคจรของตัวเอง
ส่งผลให้ดาวพลูโตถูกปลดออกจากการเป็นดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ คงเหลือดาวเคราะห์เพียง 8 ดวง เนื่องจากดาวพลูโตไม่สามารถควบคุมแรงดึงดูดและวงโคจรของสิ่งต่างๆ ที่อยู่นอกระบบสุริยะ และให้ถือว่าดาวพลูโตเป็น ดาวเคราะห์แคระ (และวัตถุในระบบสุริยะ (นอกจากดวงอาทิตย์) ได้ถูกจัดใหม่เป็น 3 ประเภท คือ ดาวเคราะห์ ดาวเคราะห์แคระ และวัตถุขนาดเล็กในระบบสุริยะ)
การประชุมเพื่อถกเถียงเรื่องสถานภาพของดาวพลูโต ใช้เวลากว่า 1 สัปดาห์
ผลที่ได้จากการลงมติ ทำให้ดาวพลูโตหลุดออกจากดาวเคราะห์ในระบบสุริยะดวงที่ 9 หลังจากอยู่ในระบบสุริยะมานานถึง 76 ปี รวมไปถึง อีริส ดวงที่ 10 ที่นาซ่าเป็นผู้ค้นพบ กลายเป็นดาวเคราะห์แคระ
นักดาราศาสตร์หลายคนมีความเห็นคัดค้านในเรื่องนี้ แต่ก็จำเป็นต้องยอมรับกับการที่มนุษย์ได้มีความรู้ในระบบสุริยะมากขึ้น ได้เห็นหลายสิ่งเพิ่มขึ้นจากอดีต
ดาวพลูโตอยู่ห่างไกลจากดวงอาทิตย์มากและได้รับแสงน้อย จึงมีอุณหภูมิต่ำมาก นักดาราศาสตร์จะได้ศึกษาดาวพลูโต และวัตถุในแถบไคเปอร์อย่างละเอียดในปี พ.ศ. 2558 เมื่อยานนิวฮอไรซันส์ของนาซา ซึ่งถูกปล่อยเมื่อวันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2549 เดินทางไปถึงวงโคจรของดาวพลูโต ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2558 ซึ่งยานจำเป็นต้องไปให้ทันเวลา เพื่อให้ทันต่อการศึกษาวิจัยดาวพลูโต เพราะหากเมื่อดาวพลูโตมีวงโคจรห่างไกลจากดวงอาทิตย์ ดาวพลูโตจะเข้าสู่ฤดูหนาวยาวนานถึง 62 ปี และจะทำให้บรรยากาศกลายเป็นน้ำแข็งและร่วงลงสู่ผิวดาว ทำให้ไม่สามารถวิจัยบรรยากาศของดาวที่แท้จริงได้ และจะทำให้เสียองค์ประกอบทางด้านเคมีที่สำคัญในการวิจัยไป รวมถึง อุณหภูมิ ลม และโครงสร้างบรรยากาศของดาวไปด้วย

เนื้อหาที่เกี่ยวข้องค้าบ

เปรียบเทียบขนาดโลก ดวงจันทร์ พลูโต เซดนา และควาอัวร์

พลูโตกับดวงจันทร์ทั้งสาม

วงโคจรของดาวพลูโต (สีแดง) เทียบกับดาวเนปจูน (สีน้ำเงิน)
แสดงให้เห็นว่าบางช่วงเวลาดาวพลูโตจะอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์มากกว่าดาวเนปจูน

วงโคจรของดาวพลูโตเทียบกับดาวเนปจูน
(ภาพด้านข้าง จากมุมเงยประมาณ 10 องศา)

แอนิเมชั่นการหมุนของดาวพลูโต

่

โดย  นายวณิชย์  แซ่ลิ่ม  เลขที่ 11 ม3/9